เงื่อนไขเพียงหนึ่งเดียว

     

          ถ้าจะกล่าวถึงเงื่อนไขในชีวิตของผมนั้น ผมคิดว่าผมมีเพียงเงื่อนไขเดียวเท่านั้นคือเงื่อนไขของการเป็นลูกที่ดีของผู้ที่ให้ชีวิตผมและผู้ให้ชีวิตคนนี้คือ"พระเจ้า"นั่นเอง โดยผ่านทางพ่อแม่ของผมเอง      

          เมื่อตอนเป็นเด็กพ่อกับแม่มักจะย้ำกับผมเสมอว่า ให้ผมเป็นลูกที่ดีของพระเจ้าเสมอๆไม่ว่าผมจะอยู่ที่ไหนและทำอะไร  ซึ่ง ณ ช่วงเวลานั้นผมก็ไม่รู้ถึงเงื่อนไขข้อนี้มักเท่าไรนักเพราะยังเป็นเด็กอยู่ แต่พอมาถึงปัจจุบันนี้ผมยอมรับว่าผมได้รับรู้ถึงเงื่อนไขนี้เป็นอย่างดีและเงื่อนไขนี้ก็ยังคงตราตรึงในหัวใจของผมอยู่เสมอจนถึงทุกวันนี้กล่าวคือ การที่เป็นลูกที่ดีของพระเจ้านั้นไม่ได้หมายความว่าผมต้องเป็นพระสงฆ์หรือนักบวชเท่านั้น แต่มันยังหมายถึงว่าผมควรเป็นคนที่ดีในทุกๆสถานะการณ์ ไม่ว่าจะได้บวชหรือไม่ได้บวชบวชก็ตามและเงื่อนไขนี้ก็คือ การเป็นศิษย์ติดตามองค์พระเยซูเจ้าด้วยพยานและชีวิตของผมเอง ด้วยการพูดดี คิดดีและทำดีกับทุกๆคนที่เข้ามาในชีวิตของผม ไม่ว่าคนๆนั้นจะดีกับผมหรือไม่ก็ตาม 

          ด้วยเหตุนี้เองผมจึงคิดว่า สิ่งนี้เป็นเงื่อนไขเดียวในชีวิตของผมที่ผมต้องปฏิบัติตาม เพราะว่าสุดท้ายแล้วผมคิดการที่ได้พูดดี คิดดี และทำดีนั้น มันมีคุณค่าและมีความหมายต่อทั้งตัวผมเองและคนรอบข้างมากกว่าการที่ผมจะต้องพูดไม่ดี คิดไม่ดี และทำไม่ดีกับคนอื่นนั่นเอง