ชีวิตเป็นของเราหรือของคนอื่น?

               "คนเราจะมีพรุ่งนี้ได้อีกกี่วันและจะมีลมหายใจได้อีกกี่ครั้งยังไม่รู้ "          

       "ชีวิตจะเป็นแบบไหนคงต้องเลือกเอา ก็ตัวของเราและก็ใจของใครของมัน                                      ชีวิตจะเป็นแบบนี้คงไม่ว่ากัน เพราะชีวิตมันเป็นของเรา"
        

        นี่คือบทเพลงที่ศิลปินวง Bodyslam ได้ถ่ายทอดอารมณ์ของบทเพลงให้กับแฟนๆทั้งหลายของพวกเขารวมทั้งผมด้วย ซึ่งโดยส่วนตัวแล้ว ผมรู้สึกชอบเพลงนี้มากและก็ฝันที่จะได้ไปชมการแสดงคอนเสริตของวงนี้อีกซักครั้งในชีวิต หลังจากที่เคยได้ไปชมมาก่อนครั้งหนึ่งแล้วในการแสดงคอนเสริตแบบนั่งเล่นที่อิมแพ็ค อารีน่า เมืองทองธานี เมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา        

         เมื่อกล่าวถึงคำว่า "ชีวิต" แล้ว  ทุกคนล้วนตระหนักและเข้าใจถึงคุณค่าและความหมายของคำนี้ได้เป็นอย่างดี โดยเฉพาะความเป็นบุคคลของมนุษย์เราแต่ละคน ซึ่ง "ชีวิต"นี้ประกอบด้วย "ร่างกาย" "จิตใจ" และที่ขาดไม่ได้คือ "ลมหายใจ"นั่นเอง ซึ่งทุกๆชีวิตของมนุษย์เราล้วนต้องการทั้งสามสิ่งนี้เข้าด้วยกัน จะขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปมิได้ นอกจากนี้ทุกคนก็ล้วนต้องการสิ่งที่ดีและมีคุณค่าทั้งหลายไม่ว่าจะเป็น ความรัก ความเอาใจใส่ ความช่วยเหลือเกื้อกูลกัน เพื่อที่จะทำให้ีชีวิตของตนเองนั้นสามารถดำรงอยู่ต่อไปได้บนโลกใบนี้         

          หากเราแต่ละคนได้มองย้อนกลับไปถึงช่วงประวัติศาสตร์ของมนุษย์เราที่ได้ถูกบันทึกไว้ผ่านทางงานเขียนและเรื่องเล่าทั้งหลายแล้ว จะเห็นได้ว่ามนุษย์เราต่างก็ได้ใช้ชีวิตที่ตนเองมีอยู่ไปในทางที่ดีงามและไม่ดีงามควบคู่กันไปตามสถานการณ์และช่วงจังหวะของชีวิตที่แต่ละคนได้เผชิญ บางครั้งมนุษย์เราแต่ละคนได้ทำลาย "ชีวิต" ของกันและกันด้วยความตั้งใจโดยการทำสงคราม การแก่งแย่งชิงดีกันทั้งในเรื่องอำนาจ ชื่อเสียงและเงินทอง แม้กระทั่งการเมินเฉยหรือละเลยที่จะช่วยเหลือผู้คนที่ขาดแคลนทั้งเรื่องอาหารและที่อยู่อาศัย เป็นต้น ด้วยเหตุนี้เอง ผมในฐานะที่เป็นมนุษย์คนหนึ่งบนโลกใบนี้ก็เลยเกิดคำถามขึ้นมาในหัวสมองทุกๆวันว่า "แท้จริงแล้วเราแต่ละคนนั้นมีชีวิตอยู่เพื่ออะไรกันแน่ ?" "เราแต่ละคนมีชีวิตอยู่เพื่อทำลายกันและกัน หรือว่า เรามีชีวิตอยู่เพื่อเสริมสร้างสิ่งทีดีงามและมอบความรักให้แก่กันและกัน?" และ "ชีวิตของเราแต่ละคนนั้น แม้ว่าเราจะเป็นเจ้าของชีวิตของตัวเอง แต่เราก็มีสิทธิ์เลือกและทำในสิ่งที่ดีงาม มีคุณค่า มีความหมายให้แก่ตนเองและผู้อื่นได้จริงหรือ? หรือว่า เราเลือกที่จะไม่ทำในสิ่งที่ดีงาม มีคุณค่า มีความหมายให้กับตนเองและผู้อื่นได้เช่นกัน?" ซึ่งคำถามเหล่านี้ต่างก็ต้องการคำตอบและคนที่จะตอบคำถามเหล่านี้ก็คงจะหนีไม่พ้นมนุษย์เรานั่นเอง รวมทั้งตัวผมด้วย          

           เพราะฉะนั้น ในฐานะที่เป็นมนุษย์คนหนึ่งที่ยังมี "ชีวิต" บนโลกใบนี้ ผมคิดว่า "ชีวิตที่เป็นของเราและตัวเรานั้น เราสามารถทำให้มันมีคุณค่าและมีความหมาย อีกทั้งยังประโยชน์ต่อคนอื่นได้ โดยเฉพาะคนรักของเรา คนรอบข้างของเราและคนที่ยังต้องการความช่วยเหลือทั้งร่างกาย จิตใจ อาหาร ที่อยู่อาศัยและอื่นๆ ที่พวกเขาเหล่านี้ยังต้องการการเติมเต็มในส่วนที่ขาดหายไปในชีวิตของพวกเขาทั้งหลาย เพื่อที่ว่าพวกเขาเหล่านี้จะได้มี "ชีวิต" ที่เหมือนกันกับเราและเท่าเทียมกันกับเรา โดยที่เราไม่ได้ไปครอบงำหรือเป็นเจ้าของชีวิตของพวกเขา"          

           สุดท้ายนี้ผมก็อยากจะฝากคำถามให้กับผู้อ่านแต่ละท่านว่า "ชีวิตที่เรามีและได้รับมาจากผู้ให้กำเนิดเรานั้น เราใช้มันอย่างคุ้มค่ากับสิ่งที่เราได้รับมาแล้วรึยัง?" ถ้ายัง ก็จงทำให้มันมีคุณค่าและมีความหมายเถิดครับ